Het roer is om...

Het roer is om....ik heb mijn VGT niet gehaald. Dat is in het kort gezegd K*T! Maar mijn koers is niet verandert! Het betekent wel dat ik na deze kerstvakantie een brief krijg van de examencommisse van de EUR dat ik mijn spullen mag pakken en andere studie/werk mag gaan zoeken. Het is crap...ik had de toets op zich ok gemaakt. Ik had 27 vragen goed, m.a.w. 27 punten. De norm ligt op op ongeveer 15 punten dus dat zit er goed boven. Het probleem is dat ik ook vragen heb gemaakt die niet correct zijn. In de VGT telt dat als - punten. Dus dat gaat van die 27 af...en ik moet zeggen, ik heb er niet veel over gehouden...daar baal ik enorm van...maargoed, het is nu zo.

Vannacht heb ik onwijs slecht geslapen om dat ik alleen maar over dit getal 27 heb gedroomd en wat er is afgetrokken en dat ik op een cijfer kwam die ik niet wilde weten. Heel de nacht dezelfde droom, wakker, over, slaap, begint ie weer. Het zit nu dus, Freudiaans psychologisch gezien, bewust en onbewust in mijn genesteld. Gelukkig is er iets als een SuperEgo, waar ik al te graag van hou, want het is mijn idealist. Het is niet voor niks 'de ideale' zelf waar Rogers over spreekt. Die ziet graag dingen anders en zo optimaal mogelijk. Na een lange douche vannochtend heb ik besloten om naar de examencommissie en studentenzaken te stappen om even mijn hart te luchten, mijn motivatie te vertellen en begeleiding te vragen in het niveau van 'universitair studeren'. Het is niet makkelijk, het is zwaar zelfs, maar alles is wennen en leren.

Ik moet bekennen dat de MBO en HBO mij makkelijk zijn afgegaan, de Uni is toch wel weer een heel ander verhaal. Blijkbaar doe ik er nog te weinig (of anders) voor, anders was het wel anders uitgepakt....

Bedankt voor jullie steun en ik laat van me horen, niet alleen aan jullie maar ook de EUR zal van mij horen. Ik laat mijn droom niet zomaar van mijn afpakken. En nee, het zijn niet de nachtmerries, maar de droom dat ik fokking goede psycholoog wil worden en kennis wil opdoen voor het helpen van anderen, het begrijpen van anderen, het steunen van anderen en uiteraard mezelf en de mens beter te leren kennen.
Ik laat me niet kisten!

Het is weekend, ik ga er van genieten, ik dans vanavond mijn boze en angstige gedachten van mij af en maak ruimte voor verandering. Dat wordt tenslotte gevraagd...Pas op, hier kom ik!

Hieronder een foto van mijn Noorse overgrootopa. Hij had een gezin van 4 kinderen, was boer, arm maar leefde een gelukkig leven en zorgde voor de welvaart voor zijn gezin, familie en dorp tegelijk. Laat ik 2 druppels van zijn bloed in mij hebben, dan kom ik er ook!

Nils Sofus Arvesen Nilssen