Een muis die Vrijheid heet.

Hallo allemaal! Ik ben Vrijheid.

Ik ben de huismuis van Sammy. Ik teister zijn keuken elke nacht en eet alle broodkruimels die hij laat liggen. Ja, mij hoor je niet klagen, hij doet dat vaak genoeg.
Sinds een paar weken ben ik verhuisd van de buren naast Sammy, maar daar zijn ze zo druk met het dak bezig dat ik een ander dak boven mijn hoofd heb moeten zoeken. En ja, het makkelijkst is natuurlijk gewoon naar de buren. En ja, dat is Sammy.
Sammy is echter niet zo blij dat ik verhuisd ben met mijn familie want hij houdt niet van schattige kleine huis muizen. Als dat komt omdat wij de boel onderpoepen en onderplassen dan vind ik dat belachelijk! Zo zijn wij gewoon! En wat is een drolletje van mij nou vergeleken met die van hem! Sammy kan er ook wat van moet ik zeggen! Daarom kom ik gewoon 's nachts over de vloer en niet overdags anders moet ik zijn lucht zitten!


Het is wel duidelijk geworden dat hij ons niet mag. Overal heeft hij van die kooitjes met kaas in zijn huis staan. Om ons te vangen denk ik. Mooi dat wij daar niet intrappen! Daarom probeert hij nu al bijna een week lang ons te vangen. Maargoed, zolang Sammy een vuilniszak in huis heeft dan ga ik liever in die vuilniszak rommelen. Dat is veel spannender! En om daarin te komen is een koud kunstje, ik knaag me gewoon een weg door het plastic. Daar heb ik die voortandjes ook voor, die ik elke avond scherp maak aan de binnenkant van Sammy's muren...Krrrrg krrrrg krrrrg doe ik dan. En net als een prodent gebit stralen mijn twee voortanden als nooit tevoren. Uiteraard moet ik dit knagen elke dag doen om een mooie lach te behouden en zo indruk te maken op de vrouwtjes. Kijk eens hoe sexy ik wel niet ben. En vooral mijn rode neusje natuurlijk!

Nu was het dus gisterenavond toch zover gekomen. De prullenbak was afgedekt en ja, wat moet je dan. Ik denk:"Yummie! Lekker stukje kaas!" en ben er in getrapt! Die stomme doos! En nu zat ik dus heel de nacht vast in zo'n metalen dingetje. Uiteraard plaste en scheet ik de boel onder want het was echt heel eng!
In de ochtend kwam Sammy dan ook binnen en groeten mij met:"Hallo muisie!". Ja wat moet je daar nou mee, alsof ik dan gedag terug ga zeggen. Ik denk dat hij dat niet zou trekken om te weten dat hij een muis heeft gevangen die en kan praten en zijn blog volpropt met een verhaal. Nee, ik hield wijzelijk mijn mond. Hij gaf me een bakje water, een extra stukje kaas en ging douchen. Bah! Al dat water over je heen lijkt me helemaal niks! Douchen lijkt mij echt niet iets voor mij...Maargoed, even to the point blijven natuurlijk. Wanneer Sammy zich had aangekleed en de deur uit wilde gaan was ik al bang dat hij mij zou vergeten. Een ontbijtje is natuurlijk altijd wel leuk en aardig maar nu wou ik wel eens het hokje uit....

Maar nee, Sammy moest weer gaan overdrijven. Camera op mijn neus en FLITS FLITS en nog een FLITS. Een fotosessie van mij in een kooitje! Had hij mij niet gewoon uit het kooitje kunnen vragen zodat ik echt een beetje poses kon aannemen. Ik voelde met niks anders dan bekneld in dit ding en daarom sta ik er niet zo goed op vind ikzelf. En ja overdrijven is een ding maar Sammy kan zo lekker ver gaan...
Hij nam me vervolgens mee in de auto. Zo'n klein ding dat heel veel herrie maakte. Ik vond het maar doodeng! Sammy rijdt als een debiel en haalt iedereen in! Wegpiraat is het! In zijn, zijn, zijn....ja hoe moet ik het noemen, een echte auto is het niet. Naja, Mini dan maar! Ik keek hem nog af en toe zo aan om duidelijk te maken dat boven de 100, of 120 op sommige plekken, niet toegestaan was. Maar luisterde hij? Nee natuurlijk niet. Hij had muziek op, was vals aan het meezingen en ik maar rondjes rennen in het hokje om aan te geven dat het teveel voor mewas....Maar dat was niet duidelijk volgens hij ging maar door.

Op een gegeven moment stopte we dan ook eindelijk. Het rook er heel anders dan ik gewend was en alles was groen. Ik dacht:"WTF?!" Opeens pakte hij het kooitje beetje en zetten me tussen allemaal gras en opende het kooitje. Ik vond het maar niks dus bleef lekker in het kootje zitten terwijl hij tot twee keer toe mijn staart wist te beknellen tussen het klepje van dit kooitje. Ik:"Piiiiiieeeeeeeep!" En gelukkig had Sammy het wel snel door dat ik het niet naar mijn zin had op deze manier.

Maargoed, na een ontbijtje, een tour van Rotterdam naar Amsterdam vond ik het tijd om wat terug te doen voor Sammy. Ik stapte uit het kooitje en rende even een rondje in het gras. Voordat ik het wist starte Sammy zijn ding weer en reed er hard in weg! Hij liet me gewoon achter! Op een bord langs de weg las ik 'Spaarnwoude'. Dat is de plek waar ik nu woon en moet erg wennen eerlijk gezegd. Ik heb geen echt dak boven mijn hoofd en ik moet denk ik ook een holletje gaan graven als in vroegere tijden zoals mijn over-over-over-over-overgroot-oma en opa het ook deden...

Nagoed, dit is ook niet verkeerd, ik kijk momenteel uit op een meer, muizenfamilies zat hier alleen is eten zoeken toch even wat anders geworden. Maar niet getreurd, ik red me wel.
Voordat ik afsluit wil de groeten doen aan al mijn broertjes en zusjes, ma en pa, die nog bij Sammy wonen en ze veel geluk wensen! Ik ben de wijde wereld ingegooid door Sammy en aan de ene kant mis ik mijn familie maar aan de andere kant is het tijd om mijn eigen familie te gaan stichten in dit hele heeele heeeele grote bos...

Vrijheid de Muis